فراگیری الگوهای تقابلی تکیه زبان انگلیسی توسط فارسی زبانان بر اساس روش فیزیکی

فراگیری مشخصه های نوایی تلفظ به شکلی که بومی زبانان آن را تلفظ می کنند یکی ازمشکل ترین جنبه های فراگیری زبان دوم می باشد، زیرا اکثریت فراگیران زبان دوم ویژگی های زبرزنجیری زبان مادری خود را به زبان دوم منتقل می کنند. با توجه به این موضوع، پژوهش اخیر بر آنست تا به بررسی اثر انتقال نوایی در یادگیری الگوهای تقابلی تکیه زبان انگلیسی توسط فارسی زبانان در سه سطح مقدماتی، متوسط و پیشرفته بپردازد ویژیگی های فیزیکی شامل سازه و شدت صداهای ضبط شده آن ها با استفاده از نرم افزار پرت (بورسما و وینیک، 2014) تحلیل کند. در نهایت ویژگی های فیزیکی موارد تولید شده توسط زبان آموزان با صداهای تولید شده توسط سه بومی زبان مونث مقایسه شد تا نقش سطح بسندگی و انتقال زبان اول در فراگیری تکیه انگلیسی مشخص گردد. نتایج نشان داد که زبان آموزان صرفنظر از سطح بسندگی شان تا حدودی ویژگی های فیزیکی زبان مادریشان را در تولید تکیه عبارات اسمی انتقال دادند